Aparat pokarmowy człowieka to rozbudowany system organów, odpowiedzialny za trawienie i absorbowanie elementów żywieniowych. Opanowanie jego organizacji zakłada nie tylko znajomości naukowej, lecz także doświadczalnego zastosowania. Z tego względu rosnącą popularność zdobywają modele anatomiczne, które pozwalają w łatwy tryb poznać rozmieszczenie ustroju człowieka. Szczególne znaczenie wśród narzędzi szkoleniowych mają modele anatomiczne układu pokarmowego, dlatego że właśnie ten aparat wchodzi do najbardziej złożonych i spełnia fundamentalną rolę w procesach fizjologicznych. Nauka budowy ciała wyłącznie na fundamencie rycin i charakterystyk w książkach bywa ograniczona i skomplikowana. Uczniowie medycyny czy nauk o odżywianiu muszą nie tylko opanować terminy organów, ale także pojąć ich obopólne powiązania i lokalizację w obszarze brzusznej. W tym kontekście modele anatomiczne są nieocenioną metodą, ponieważ pozwalają uchwycić przestrzenne zależności, ujrzeć gabaryt i kształt organów, a także przeanalizować organizację precyzyjną, na podobieństwo warstwy ściany stomaku czy system wypustek jelitowych. Za sprawą nim przebieg edukacji jest dużo wciągający i skuteczny, a opanowana informacja zostaje zachowana na trwale. Na obszarze sprzedaży oferowanych jest wiele typów środków edukacyjnych. Napotykamy również modele anatomiczne ukazujące odrębne organy, takie jak żołądek, hepar czy pancreas, jak i pełne zestawy ukazujące kompletny przebieg układu trawiennego od wnęki oralnej aż po rektum. Część z nich są symboliczne, inne bardzo realistyczne, umożliwiające nawet dzielenie poszczególnych części i dokładne zbadanie ich budowie. Takie możliwości czynią, że modele anatomiczne można przyporządkować do etapu nauki – odmienne będą odpowiednie dla studenta szkoły średniej szkoły licealnej, a kolejne dla studenta przygotowującego się do kolokwium z budowy ciała czy przyszłego lekarza. Zastosowanie modeli jest nadzwyczaj rozległe. Wykorzystuje się je zwłaszcza na instytutach medycznych i specjalizacjach związanych z naukami o życiu, ale także w placówkach ponadpodstawowych, przede wszystkim w klasach biologiczno-chemicznych.
Poprzez nim studenci potrafią pełniej zrozumieć zjawiska mające miejsce w biologicznym organizmie. Powinno się podkreślić także o realnym zastosowaniu w żywieniu czy w gabinetach zdrowotnych, gdzie modele anatomiczne służą jako pomoc w konsultacji z pacjentem. Pokazanie narządu na odwzorowaniu bywa dużo łatwiej przystępne niż charakterystyka ustny, co zwiększa świadomość życiową i upraszcza przedstawienie źródeł wielorakich schorzeń. Używanie z podobnych środków szkoleniowych ma mnóstwo zalet. Przede wszystkim, umożliwia lepsze utrwalanie wiedzy dzięki wizualizacji i powtarzalności. Po drugie, w różnicy do substancji organicznych, modele anatomiczne są wytrzymałe, niegroźne i higieniczne, a równocześnie gotowe zawsze wtedy, gdy są niezbędne. Po trzecie, można je wykorzystywać wielokrotnie, co powoduje, iż stają się inwestycją na lata. Ostatecznie, są powszechne – posiadają zastosowanie zarówno w kształceniu elementarnej, jak i na specjalistycznych stopniach kształcenia. Powinno się podkreślić, że ewolucja techniki znacznie rozszerzył potencjał w tej branży. Regularnie napotykamy modele anatomiczne produkowane w technologii 3D, które dokładnie odwzorowują strukturę części ciała i pozwalają nawet na odtworzenie zabiegów operacyjnych. Równolegle rozszerza się wykorzystanie wirtualnej i poszerzonej VR w kształceniu zdrowotnej, ale mimo to standardowe modele pełnią najważniejszą rolę. Są bowiem proste w obsłudze, nie wymagają specjalistycznego sprzętu, a równocześnie są bardzo efektywne instrument dydaktyczne. Konkludując, aparat żywieniowy to kluczowy spośród fundamentalnych systemów ustroju, a jego poznanie ma fundamentalne wagę zarówno dla doktorów, jak i dla jednostek powiązanych z dietetyką, biologią czy kształceniem zdrowotną. Aby poznawanie była wydajna, nie okazuje się wystarczające teoria, konieczne jest praktyczne wsparcie, które zapewniają właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Poprzez nim wiedza jest dużo przystępna, bardziej zrozumiała do utrwalenia i wartościowa w przyszłej praktyce specjalistycznej. Takie narzędzia to wkład w standard kształcenia, pełniejsze wyszkolenie kolejnych specjalistów oraz skuteczniejsze metody przekazywania informacji zarówno uczniom, jak i chorym.
